A memoria histórica no Estado español: entre o dereito de graza e o dereito positivo, a propósito dunha sentenza do Tribunal Supremo do 13 de marzo de 2017

Resumo

O presente comentario versa sobre unha sentenza do Tribunal Supremo, ditada o 13 de marzo de 2017, na que se analizan varios pedimentos sobre a Lei 52/2007, do 26 de decembro, pola que se recoñecen e amplían dereitos e se establecen medidas a favor de quen padeceron persecución ou violencia durante a guerra civil e a ditadura, comunmente denominada Lei da Memoria Histórica, con base na Lei Orgánica 4/2001, do 12 de novembro, reguladora do dereito de petición, tratando de reivindicar a aplicación da Lei da Memoria Histórica como dereito positivo e non como dereito graciábel no Estado español