Unha definición típica dos numerais: a de cálculo aritmético

Autores/as

  • José-Álvaro Porto Dapena Universidade da Coruña

DOI:

https://doi.org/10.17979/rlex.2007.13.0.4788

Palabras clave:

lexicografía, definición lexicográfica, numerais

Resumo

Estúdase aquí por vez primeira un tipo especial de definición lexicográfica: a de cálculo aritmético, propria dos numerais e consistinte na expresión dunha suma, multiplicación ou potencia, da que o resultado é precisamente o número indicado polo numeral. Os diccionarios existintes —contra o que sería de agardar— non son sempre coherentes á hora de definir os numerais e, xa que logo, de adoptar este tipo de definición. O esperable, efectivamente, é que todas as definicións desta subclase pronominal formen un conxunto homoxéneo e se limiten aos numerais paradigmáticos, isto é, aos que constituen o sistema lingüístico de numeración. Por iso o obxectivo fundamental do presente artigo é facer unha proposta para unha formulación axeitada das diversas definicións dos numerais do español.

##plugins.themes.default.displayStats.downloads##

##plugins.themes.default.displayStats.noStats##

Citas

ANAYA. Diccionario de secundaria y bachillerato de la lengua española (2000): Barcelona, Biblograf.

Borao, J. (1859): Diccionario de voces aragonesas, Zaragoza, Imprenta y Librería de D. Calisto Ariño.

Casares, J. (19592): Diccionario idelológico de la lengua española, Barcelona, Gustavo Gili.

Clave. C. Maldonado, dir. (1997): Diccionario de uso del español actual, Madrid, SM.

Cuervo, R. J. (1886-1893): Diccionario de construcción y régimen de la lengua castellana, I y II, París, A. Roger y F. Chernoviz.

DEA. M. Seco et al. (1999): Diccionario del español actual, Madrid, Aguilar.

DRAE. Real Academia Española (2001): Diccionario de la lemgua española, Madrid, Espasa-Calpe.

DUE. M. Moliner (19982): Diccionario de uso del español, Madrid, Gredos.

DUEAE. P. Battaner Arias, dir. (2002): Diccionario de uso del español de América y España, Barcelona, Spes.

GDUEA. A. Sánchez, dir. (2001): Gran diccionario de uso del español actual, Madrid, SGEL.

Lamano y Beneite, J. (2002 [1915]): El dialecto vulgar salmantino, Salamanca, Diputación de Salamanca, edic. facsimilar.

Lema. P. Battaner, dir., (2001): Diccionario de la lengua española “Lema”, Barcelona, Spes.

Marcos Marín, F. (1990): «Lexicología en la formación del sistema de los nombres del número», Hispanica Posnaniensia, 1, pp. 105-131.

Marcos Marín, F. (1999): «Los cuantificadores: los numerales», en I. Bosque y V. Demonte, dirs., Gramática des- criptiva de la lengua española, Madrid, Espasa, 1, pp. 1189-1208.

Martínez, J. A. (1989): El pronombre II: numerales, indefinidos y relativos, Madrid, Arco/Libros.

Porto Dapena, J. Á. (1980): Elementos de lexicografía: el Diccionario de construcción y régimen de R. J. Cuervo, Bogotá, Instituto Caro y Cuervo.

Porto Dapena, J. Á. (1986): Los pronombres, Madrid, Edi-6.

Porto Dapena, J. Á. (2002): Manual de técnica lexicográfica, Madrid, Arco/Libros.

DPD. Real Academia Española y Asociación de Academias de la Lengua Española (2005): Diccionario panhispánico de dudas, Madrid, Santillana Ediciones Generales.

Salamanca. J. Gutiérrez Cuadrado, dir. (2000): Diccionario “Salamanca” de la lengua española, Madrid, Santillana-Universidad de Salamanca.

Santos Río, L. (2003): Diccionario de partículas, Salamanca, Luso-Española de Ediciones.

Seco, M. (19869): Diccionario de dudas y dificultades de la lengua española, Madrid, Espasa-Calpe.

Villar Díaz, M. B. (2004): Una nueva perspectiva en el análisis de la meronimia: el criterio lexicográfico, Salamanca, Universidad de Salamanca.

Publicada

2018-12-07

Número

Sección

Artigos

Cómo citar

Unha definición típica dos numerais: a de cálculo aritmético. (2018). Revista de Lexicografía, 13, 105-124. https://doi.org/10.17979/rlex.2007.13.0.4788