Xestión das actividades turísticas nos concellos de Licey Almedio e Tamboril no seu desenvolvemento sustentable
Contido principal do artigo
Resumo
O crecemento do turismo rural na República Dominicana eminentemente turístico, cuxa especialización no denominado turismo de “sol e praia” vén sendo ata este momento practicamente no absoluto, isto expón importantes desafíos na súa xestión, particularmente na área de márketing. As características desta tipoloxía turística e a necesidade de preservar e conservar o medio ambiente no que se desenvolve, condicionan as accións para levar a cabo neste ámbito e esixen unha adecuada planificación que teña en conta non só os beneficios derivados desta actividade turística , senón tamén os gastos que xera. Neste traballo de investigación analízanse os factores para considerar á hora de implementar accións turísticas no medio ambiente rural ( Licey –Tamboril) e a necesidade de avaliar os impactos, tanto positivos como negativos, que iso xeraría na zona. Así mesmo, tratáse o factor comunicación, por entender que o seu rol é basicamente o crecemento sostible do turismo rural. Nesta investigación tratánse cuestións moi importantes para os concelleiros de Licey Almedio e Tamboril, os cales son lindeiros, fundamentalmente pola estrada denominada DE LA PEÑA e teñen en común un recurso natural de moita importancia e isto represéntao a árbore da Ceiba, o cal ten máis de mil anos, representando o recurso natural máis antigo das Antillas.
Palabras clave:
Descargas
Métricas
Detalles do artigo
Citas
Cals Güel, J. (1996): “La rentabilidad social de los proyectos turísticos”, en Valdés Peláez, L. y Ruiz Vega, A. V. (coord.): Turismo y promoción de destinos turísticos. Universidad de Oviedo. Servicio de Publicaciones. Gijón, pp. 225-240.
Casanuevas, C.; García del Junco, J y Caro, F. J. (2000): Organización y gestión de empresas turísticas. Pirámide. Madrid.
Casillas, J. C.; Moreno, A. M. y Oviedo, M. A. (1995): “El turismo alternativo como un sistema integrado: consideraciones sobre el caso andaluz”. Estudios turísticos, 125: 53-74.
Comisión Mundial sobre medio Ambiente y Desarrollo. W.C.E.D. (1987): Our commom future. Oxford University Press. Melbourne.
Opaschowski, H. W. (1990): “¿Turismo de masas o turismo a medida? Límites económicos, ecológicos y psicológicos”. Papers de turisme, 4: 68-80.
Reguero Oxinalde, M. del (1994): Ecoturismo. Nuevas formas de turismo en el espacio rural. Bosch Turismo. Barcelona.
Rodríguez – Del Bosque, I.A. (1996): “La comunicación de los servicios turísticos” en Valdés Peláez, L. y Ruiz Vega, A. V. (coord.): Turismo y promoción de destinos turísticos. Universidad de Oviedo. Servicio de Publicaciones. Gijón, pp. 175-202.
Thibal, S. (1983): “Tourisme en espace rural et tourisme de pays en developpement: un même problème de comunication sociale”. Revue de Tourisme, 4: 18-21.
Traverso Cortés, J. (1996): “Comunicación interpretativa: variable clave en el marketing-mix de las empresas de turismo rural”. Estudios Turísticos, 130: 37-50.
Veverka, J.A. (1994b): “Desarrollo del plan interpretativo: visión de conjunto de la estrategia básica de planificación”, en Crosby, A. (dir.): Interpretación ambiental y turismo rural. Centro Europeo de Formación Ambiental y Turística. Madrid, pp. 27-36.