Unha lectura prospectiva sobre os Congresos de Educación Ambiental dos Paises Lusófonos e Galicia
Contido principal do artigo
Resumo
Este artigo baséase na presentación realizada polo autor na mesa redonda dirixida a promover diálogos sobre os congresos de educación ambiental de países lusófonos e de Galicia, celebrados durante as II Xornadas Internacionais de Educación Ambiental do Centro de ExtensiónUniversitaria e Divulgación Ambiental de Galicia-CEIDA. , en abril de 2018, no Castelo de Santa Cruz de Liáns, Oleiros, A Coruña. Partindo dunha lectura analítica do conxunto de congresos e dos procesos dialogantes de articulación de eventos e a busca do fortalecemento da educación ambiental (EA) realizada nos oito países de fala portuguesa (Angola, Brasil, Cabo Verde, Guinea Bissau, Mozambique, Portugal, São Tomé e Príncipe, Timor Oriental) e na Comunidade Autónoma de Galicia / España, busca xuntar argumentos que xustifiquen a formulación e implementación de políticas públicas axustadas e que proporcionen sinerxía na realización da misión de todo o proceso educativo e ambiental: a mellora das condicións existenciais. para humanos e non humanos desta e das xeracións futuras. Central busca buscar unha comprensión prospectiva do potencial da EA portuguesa-galega para afrontar o estado actual de degradación socioambiental e humana presente en todo o Planeta, facendo fincapé na importancia dunha comunidade lingüística presente en catro continentes e con fortes lazos culturais, para dar exemplos de cooperación. en diversidade para unha humanidade dividida. Unir a activistas e intelectuais do ámbito socioambiental, de diferentes contextos locais, nacionais e internacionais, en procesos de cooperación e rebelión en relación ás fontes de degradación, co obxectivo de fortalecer os movementos en defensa da vida e a solidariedade a través de actuar e pensar localmente e globalmente. e traballando cara ao interior.
Palabras clave:
Descargas
Detalles do artigo
Citas
Boff, Leonardo (2015). Ecologia. Grito da Terra, Grito dos Pobres. São Paulo: Editora Vozes.
Brasil (2004). ProNEA. Programa Nacional de Educação Ambiental. Ministério do Meio Ambiente; Ministério da Educação. Brasília: Ministério do Meio Ambiente.
Francisco, Papa (2015). Carta Encíclica Laudato Si’ Sobre O Cuidado Da Casa Comum. [Disponível em http://w2.vatican.va/content/francesco/pt/encyclicals/documents/papa-francesco_20150524_enciclica-laudato-si.html Acesso maio de 2018].
Garaudy, Roger (1981). Apelo aos vivos. Rio de Janeiro: Nova Fronteira.
Morin, Edgar (2000). A Cabeça Bem-Feita. Rio de Janeiro: Bertrand Brasil.
Morin, Edgar (2000). Os Sete Saberes Necessários à Educação do Futuro. São Paulo: Cortez.
Nepomuceno, Tiago Costa (2015). Educação ambiental & espiritualidade laica: horizontes de um diálogo iniciático. Tese Doutorado. Programa de Pós-Graduação em Educação. São Paulo: Faculdade de Educação da Universidade de São Paulo.
OCA. Laboratório de Educação e Política Ambiental–ESALQ/USP (2016). “O “Método Oca” de Educação Ambiental: fundamentos e estrutura incremental”, Ambiente &Educação. Revista de Educação Ambiental. Volume 21(1). [Disponível em https://periodicos.furg.br/ambeduc/article/view/6012]
Russel, Bertrand (2012). A conquista da felicidade. Rio de Janeiro: Editora Saraiva.
Santos, Boaventura de Sousa (2013). Pela Mão de Alice. O Social e o Político na Pós-modernidade. São Paulo: Cortez.
Sorrentino, Marcos; Edna Costa Sim, Vidoto Laura Sacconi, et al. (2013). “Comunidade, identidade, diálogo, potência de ação e felicidade: fundamentos para educação ambiental” en Cíntia Gützel-Rissato, Daniel F. Andrade, Denise Maria Gândara Alves, Marcos Sorrentino, Maria Castelano, Simone Portugal, Thaís Brianezzi, Vivian Battaini (Org.) Educação Ambiental e Políticas Públicas: Conceitos, Fundamentos e Vivências, páxs. 21-62. Curitiba: Appris.