Oralidade e escrita na cultura popular

Os calendarios impresos como mediación e transición cara a cultura escrita e urbana

Autores/as

  • Alicia Díaz Balado Universidade de Santiago de Compostela

DOI:

https://doi.org/10.17979/srgphe.2013.17.0.4091

Palabras clave:

calendario, tradición oral, impresos, modernidade, consumo cultural, educación informal

Resumo

O avance na consolidación do modelo económico capitalista esixía racionalizar a medida do tempo nos diferentes territorios europeos, tanto para o fomento da productividade económica, como para o ‘disciplinamento’ social. Así, o calendario, que fora unha mediación característica, pero tamén variable, da sociedade tradicional, foise convertendo durante a Modernidade tardía e a Contemporaneidade nunha publicación impresa crecentemente popular, paulatinamente normalizada como xénero impreso. Como obxecto de consumo cultural, o calendario ou almanaque incorporou novidades científicas nas súas páxinas publicitarias, conxuntamente cos contidos máis tradicionais e desenvolveu un rol formativo en contextos informais de educación.

##plugins.themes.default.displayStats.downloads##

##plugins.themes.default.displayStats.noStats##

Descargas

Publicada

2014-10-11

Número

Sección

Miscelánea

Cómo citar

Oralidade e escrita na cultura popular: Os calendarios impresos como mediación e transición cara a cultura escrita e urbana. (2014). Sarmiento. Revista Galego-Portuguesa de Historia da Educación, 17, 99-111. https://doi.org/10.17979/srgphe.2013.17.0.4091

Artigos similares

1-10 de 166

Tamén pode Iniciar unha busca avanzada por similitude para este artigo.